Θρησκευτικά και εθνική ταυτότητα

Διάβασα πριν μερικές μέρες στην εφημερίδα Σφήνα ένα ενδιαφέρον άρθρο, ο συντάκτης του οποίου προσέγγιζε με το δικό του τρόπο το ελληνικό φαινόμενο της ταύτισης των θρησκευτικών με την εθνική ταυτότητα. Για να καταλάβετε ακριβώς περί τίνος γράφω, παραθέτω αυτολεξεί το συγκεκριμένο άρθρο από την εφημερίδα.

Αγαπητή Σφήνα
Στο φύλλο σας της 28/11/08 δημοσιεύεται το άρθρο του μητροπολίτη Σύρου κυρίου Δωρόθεου Β´. Στο άρθρο αυτό σε κάποιο σημείο περιγράφει την κακή εποχή που ζούμε, με την υποβάθμιση των αξιών κλπ. και λέει ότι "οφείλουμε να διατηρήσουμε την ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ και το μάθημα των Θρησκευτικών, το κατ' εξοχήν μάθημα ηθικής ζωής, θα πρέπει, αντί να συρρικνωθεί, να βελτιωθεί και να διευρυνθεί και για λόγους ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ".

Ερώτηση Α. Όταν διδάσκεται κανείς Θρησκευτικά, διδάσκεται κάτι για την εθνική μας ταυτότητα; Η απάντηση θα ήταν καταφατική εάν ήμασταν Εβραίοι, διότι ένα μεγάλο μέρος των Θρησκευτικών είναι η Παλαιά Διαθήκη η οποία είναι η ιστορία των Εβραίων. Διδάσκεται κάτι για την Ελλάδα και τους Έλληνες; Στο άρθρο του λέει ο σεβαστός μητροπολίτης ότι ο νομομαθής Σαρίπολος βροντοφώναξε "Εσώθημεν διά της Εκκλησίας" και ότι ο ιστορικός Ν. Σβορώνος γράφει: "Η Εκκλησία παραμένει η κατευθυντήρια γραμμή του Έθνους. Επικεφαλής της εθνικής αντίστασης σε όλες τις μορφές της, συμμετέχοντας σ' όλες τις εξεργέσεις, ακόμα και διευθύνοντάς τες" (μιλάει για την τουρκοκρατία).

Ερώτηση Β. Οι υπόλοιποι 'Ελληνες δεν πολέμησαν; Κάθονταν με σταυρωμένα χέρια και περίμεναν από την Εκκλησία να μας σώσει; Γιατί δε βροντοφωνάζουμε "εσώθημεν διά των καραβοκυραίων" ή διά των προκρίτων ή δια των φαναριωτών; Εκτός αν θεωρούν ότι μας έκαναν χάρη οι ιερείς που πολέμησαν, γιατί συνήθως δεν πολεμούσαν, όπως π.χ. στην Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453. Ο ανώνυμος συγγραφέας της "Ελληνικής Νομαρχίας", το 1806, λέει ότι αυτοί που δεν θέλουν την επανάσταση είναι οι ιερείς και κηρύττουν παντού ότι η Τουρκοκρατία είναι θείο δώρο για τους Χριστιανούς, γιατί, όπως λέγανε, "ναι μεν χάσαμε την ελευθερία μας, σώσαμε όμως την ψυχή μας". Άλλωστε αν πολεμούσαν θα έχαναν και τα προνόμια που τους έδωσαν οι σουλτάνοι (γιατί άραγε;).

Ο θόρυβος που έγινε για το βιβλίο της ιστορία της ΣΤ' Δημοτικού μας αποκάλυψε ποιος γράφει την ιστορία στην Ελλάδα. Και ποιος έχει τον τελευταίο λόγο, το υπουργείο Παιδείας, ή το άλλο μισό υπουργείο Θρησκευμάτων; Να διδασκόμαστε λοιπόν θρησκευτικά για να γίνουμε "βαθύτατα θρησκευόμενα άτομα", κατά την προσφιλή και γεμάτη έπαρση φράση κάποιων χειροφιλητών, μεγαλοσχημόνων και μη.

Για να νεκρωθεί τελείως η κριτική μας ικανότητα. Για να πιστεύουμε άκριτα όλα τα εθνικά ψεύδη. Για να μάθουμε ότι "Ελλάδα σημαίνει ορθοδοξία" και να μπερδέψουμε τη θρησκεία με την εθνική ταυτότητα, λες και πριν από την ορθοδοξία δεν υπήρχε Ελλάδα. Αυτό όμως το κομμάτι της Ελλάδας προσπαθούν οι παπάπες και οι καλόγεροι να μας κάνουν να το ξεχάσουμε τελείως. Και κανείς δεν αντιδρά. Στην προμετωπίδα του Συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Ζισκαρ Ντ' Εστεν έγραωε ότι η βάση του κοινού πολιτισμού της Ευρώπης είναι η Ελλάδα και ξεσηκώθηκαν οι παπάδες και οι χειροφιλητές τους και πήγαν και το ξήλωσαν μαζεύοντας υπογραφές και κανείς δεν μίλησε. Στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης βγάλανε την εικόνα του Αριστοτέλη από το λογότυπό του και βάλανε την εικόνα του Αγ. Δημητρίου. Και κανείς δεν μίλησε. Οι παπάδες συνεχίζουν να δυστροπούν όταν τους ζητάνε να βαφτίσουν ένα παιδί με ελληνικό όνομα και κανείς δεν μιλά. Άμα πεις όμως να το βαφτίσουν με όνομα π.χ. Αβραάμ ή Σάρα, δεν έχουν καμία αντίρρηση. Βλέπουμε κάθε μέρα στις τηλεοράσεις θαύματα και γίνονται λαϊκά προσκυνήματα σε εικονες στις οποίες όταν έρχονται τις "αποδίδονται τιμές αρχηγού κράτους". Και ύστερα μιλάμε για εθνική ταυτότητα.

Για να τελειώνουμε. Ας μας γράψει ο σεβαστός μητροπολίτης τι είναι γι' αυτόν εθνική ταυτότητα. Επίσης, ας μας απαριθμήσει μερικούς κληρικούς τουρκοφάγους. Και κάτι που το έχω σαν απορία. Ας μας περιγράψει τον κοινωνικό ρόλο των μοναστηριών ή κάποιων μητροπόλεων, π.χ. η δική του μητρόπολη τι έσοδα είχε το 2007 και από αυτά πόσα πήγαν σε κοινωνικό έργο και σε ποιο... (Εκτός από τα γηροκομεία που στόχο έχουν την κληρονομιά του γέρου).

Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ

Συγχαίρω, πάντως, το Δημήτρη για τα καίρια και εύστοχα ερωτήματα που έθεσε. Στοιχηματίζω, ωστόσο, ότι δε θα πάρει απάντηση της προκοπής.

Είναι πολλά τα λεφτά Άρη..